การศึกษาปัญหาการเบิกจ่ายเงินโดยใช้บัตรเครดิตราชการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี

Abstract

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาปัญหาการเบิกจ่ายเงินโดยใช้บัตรเครดิตราชการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี เพื่อเปรียบเทียบความแตกต่างของปัญหาการใช้บัตรเครดิตราชการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี การศึกษาในครั้งนี้เป็นการศึกษาเชิงปริมาณ บุคลากร มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ที่ใช้บัตรเครดิตราชการระหว่าง 1 ตุลาคม 2557- 30 กันยายน 2559 จำนวน 201คน โดยใช้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 134 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ หาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย วิเคราะห์ Independent Samples Test (t-test) และใช้วิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA เปรียบเทียบความแตกต่างเป็นรายคู่ด้วยสถิติทดสอบ LSD ผลการศึกษาพบว่า การศึกษาปัญหาการเบิกจ่ายเงินโดยใช้บัตรเครดิตราชการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีมีดังนี้ (1) เพื่อศึกษาปัญหาการใช้บัตรเครดิตราชการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ด้านระเบียบ พบว่าบุคลากรไม่เข้าใจวิธีปฏิบัติ กรณีผู้เดินทาง นำหลักฐานประกอบการเบิก จ่ายเงินค่าตั๋วเครื่องบินสูญหาย ด้านการปฏิบัติงานพบว่า บุคลากรไม่แน่ใจการคำนวณอัตราแลกเปลี่ยนในการเดินทางไปราชการต่างประเทศ และ บุคลากรไม่แน่ใจค่าปรับจากการใช้บัตรเครดิตราชการ มีผลให้การรับรู้ค่าปรับที่เกิดจากการเบิกจ่ายเงินชดใช้บัตรเครดิตราชการไม่ทันรอบระยะเวลาที่กำหนดจึงเกิดค่าธรรมเนียมจากการใช้บัตรเครดิต (2) ผลการเปรียบเทียบความแตกต่างปัญหาการเบิกจ่ายเงินโดยใช้บัตรเครดิตราชการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ด้านระเบียบและด้านการปฏิบัติงาน พบว่า และบุคลากรที่เข้ารับการอบรมระเบียบ การเบิกจ่ายเงินและอบรมความรู้เกี่ยวกับการใช้บัตรเครดิตราชการ มากกว่า 2 ครั้งขึ้นไป มีความรู้เรื่องระเบียบและสามารถปฏิบัติงานได้มากกว่าบุคลากรที่ไม่ได้รับการอบรมหรือเข้ารับการอบรม 1 ครั้ง

This quantitative-approach research examined problems of the disbursement process of the governmental credit cards of Rajamangala University of Technology Thanyaburi (RMUTT). The population was 201 governmental credit card users during 1 October 2014 to 30 September 2016. The findings indicated that the problems of disbursement were as follows: ( 1) respecting the regulations, the governmental credit card users could not apply the regulations to their actual use, especially, they lost evidence of their flight disbursement. With regard to personnel’ s practical knowledge, the personnel in charge lacked knowledge of the calculation of exchange rates when related to use of the governmental credit cards when travelling abroad. Moreover, the card users lacked knowledge about payment of fines and fine fees due to the late payment of fines. (2) dealing with the comparison of differences of disbursement problems, personnel with twice or more training session on governmental credit cards knew more about the related regulations and were able to work better than those who had the only one session of training or not at all.