การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน เรื่อง การออกแบบและสร้างสรรค์พัสตราภรณ์ เพื่อการแสดงนาฏศิลป์ไทยที่ใช้นวัตกรรมดิจิทัล 4D System

Abstract

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สร้างและหาประสิทธิภาพของนวัตกรรมดิจิทัล 4D System รายวิชาการประดิษฐ์เครื่องแต่งกายเพื่อการแสดง เรื่อง การออกแบบและปักงานพัสตราภรณ์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย ชลบุรี 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านความรู้ของนักเรียนที่ใช้นวัตกรรมดิจิทัล 4D System ระหว่างก่อนและหลังเรียน 3) ศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านทักษะปฏิบัติของนักเรียนที่ใช้ นวัตกรรมดิจิทัล 4D System ตามเกณฑ์คุณภาพร้อยละ 70 และ 4) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการเรียนรายวิชาการประดิษฐ์เครื่องแต่งกายเพื่อการแสดง เรื่อง การออกแบบและปักงานพัสตราภรณ์โดยใช้นวัตกรรมดิจิทัล 4D System กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 แผนการเรียนศิลปกรรม โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย ชลบุรี ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2566 จานวน 38 คน การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) เครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ นวัตกรรมดิจิทัล 4D System แผนการจัดการเรียนรู้ แบบทดสอบ แบบประเมินทักษะ และแบบสอบถามความพึงพอใจ วิเคราะห์โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ประกอบด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเปรียบเทียบโดยการทดสอบค่าที (t-test) ผลการวิจัยพบว่า 1) นวัตกรรมดิจิทัล 4D System มีประสิทธิภาพโดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อพิจารณาเป็นรายข้อ พบว่า ข้อที่มีค่าเฉลี่ยระดับมากที่สุดคือ รูปแบบการนาเสนอ และการใช้นวัตกรรม ส่วนข้อที่มีค่าเฉลี่ยระดับมาก คือ การแสดงผลการใช้นวัตกรรม 2) นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านความรู้รายวิชาการประดิษฐ์เครื่องแต่งกายเพื่อการแสดง เรื่อง การออกแบบและปักงานพัสตราภรณ์ มีค่าเฉลี่ยผลต่างคะแนนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 3) กลุ่มทดลองมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านทักษะปฏิบัติ ในระดับดีมาก เมื่อนามาเทียบกับเกณฑ์คะแนนระดับคุณภาพปรากฎว่า นักเรียนทุกคนได้คะแนนทักษะปฏิบัติระดับดีมากร้อยละ 100 และ 4) กลุ่มทดลองมีความพึงพอใจต่อการใช้นวัตกรรมดิจิทัล 4D System ประกอบการเรียนโดยรวมและรายข้ออยู่ในระดับมากที่สุด

This research aimed to: 1) create and investigate the efficiency of digital innovation 4D system on stage costume design subject for the design and creation of Pastraporn of secondary 5 (Grade 11) students, Suankularb Wittayalai Chon Buri school, 2) compare the academic achievement of learning outcomes for students using digital innovation 4D system before and after learning, 3) study the academic achievement of practical skills for students using digital innovation 4D system based on the quality criteria at 70%, and 4) explore students’ satisfaction towards the subject of stage costume design for the design and creation of Pastraporn using digital innovation 4D system. The research samples were 38 of secondary 5 students studying in Arts program at Suankularb Wittayalai Chon Buri school, in the first semester of academic year 2023. This study was quantitative research, and research instruments comprised digital innovation 4D system, lesson plan, knowledge test, skill assessment, and satisfaction survey. The data analysis was proceeded by descriptive statistics including percentage, mean, standard deviation, and t-test. The research findings revealed that: 1) digital innovation 4D system had the overall efficiency at the highest level, and the topics receiving the highest level, on average, were presentation style and innovation usage followed by the results of innovation usage at a high level, 2) students obtained the average scores of academic achievement towards the subject of stage costume design for the design and creation of Pastraporn on post-test higher than those of pre-test at a statistical significance level of .05, 3) the samples had the academic achievement of practical skills at the highest level, and after comparing with the quality criteria, students scored the practical skills at an excellent level accounted for 100%, and 4) the samples were satisfied with the usage of digital innovation 4D system in education with both overall and sectional scores at the highest level.